Urdu shayari post 13

  دھیاں جمدیاں کیوں روندے او

وکھرا اک جہان ہوندیاں نیں

 

ماپیاں دی لج پال وکھاندیاں

بخشش دا سامان ہوندیاں نیں 

ویراں دے لئی کرن دعاواں 

گھر دی وکھری شان ہوندیاں نیں 

عزتاں خاطر چڑھ جان سولی!!!

چاہت توں انجان ہوندیاں نیں 

غیرت دے ناں قتل کرو ناں

اے وی تے انسان ہوندیاں نیں 

ویر کماون گھر دے بندے!!!

نت دھیاں قربان ہوندیاں نیں 

اوکھے ویلے سب چھڈ جاندے

ماں پیو دا اے مان ہوندیاں نیں 

گل اے میری پلے بن لو!!!!!!

لکھ دھیاں مہمان ہوندیاں نیں 

اپنے آپ نوں داء تے لاندیاں

ماپیاں دی جند جان ہوندیاں نیں ۔_______

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ورھدی اگ بجھا دے ربا دھرتی تے!!!

رحمت دا مینہ پا دے ربا دھرتی تے۔

جنگل بیلا رکھ تے ڈنگر مردے پئے

سب دی پیاس مٹاا دے ربا دھرتی تے

منیا لکھ گناہاں دے وچ امت ڈبی

رحمت دا مینہ پا دے ربا دھرتی تے

تیری رحمت بے پایاں تے میں عاجز

مک دی گل مکا دے ربا دھرتی تے

سلیم شکر دا کلمہ پڑھ پڑھ رجے گا

رحمت دا مینہ پا دے ربا دھرتی تے۔

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تینوں بھل کے نویاں لاواں ہو نہیں سکدا

شہد نوں چھڈ کے موہرہ کھاواں ہو نہیں سکدا

دو گھڑیاں دے سکھ دے پچھے سوں کےمیں

 تتی ریت تے جند گواواں ہو نہیں سکدا

جس دھرتی تے دو دل پیار دی جوت جگاون

او دھرتی نہ کرے دعاواں ہو نہیں سکدا

نیت ہووے جے کرتوڑ نبھاون دی

 سجن فیر نہ کرن وفاواں ہو نہیں سکدا

 اشرف اوہدے بوہےجے توں ٹر جاویں

 سوہنا کرے نہ معاف خطاواں ہو نہیں سکدا.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

میری چپ نوں ہار نہ سمجھیں 

بدنسلے نوں یار نہ سمجھیں 

جہڑا پل تعریف دے بنھے!!!!

اوھدے پیار نوں پیار نہ سمجھیں 

ماں دیاں گالاں گھیو دیاں نالاں

پیو دی مار نوں مار نہ سمجھیں 

حسن دی عادت رس رس بہناں

من جاویں انکار نہ سمجھیں!!!

غافل ہو کے مر نہ جاویں!!!!!

عشق نوں کاروبار نہ سمجھیں 

یار دے در تے سیس جھکاویں

نہیں تے بیڑا پار نہ سمجھیں 

پیار دی خاطر ہاں کیتی اے 

اینوں توں اقرار نہ سمجھیں 

فراز شکر دا کلمہ پڑھ لئیں

توبہ کرن اچ عار نہ سمجھیں۔

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کیوں چن مکھڑا کملا گیا اے

تیرے من نوں کہڑا بھا گیا اے

 کیوں سوچاں دے وچ رہندا ایں

کہڑا سوچ تیری تے چھا گیا اے

لکھ چٹھیاں کس نوں پاندا ایں

تینوں کہڑی راہ تے بہا گیا اے

 سکھ نال نصیباں ملدے نیں

اے سوچ کے دل گھبرا گیا اے

میرے دل دی بنجر دھرتی تے

او پیار دا بوٹا لا گیا اے

بیٹھا اونسیاں پاندا رہندا آں

مینوں ہجر تیرا ای کھا گیا اے

 اوہو مالک کل خدائ دا

جہڑا میں وچ یار سما گیا اے

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شتی بھی نہیں بدلی دریا بھی نہیں بدلا

اور ڈوبنے والوں کا جذبہ بھی نہیں بدلا

ہے شوقِ سفر ایسا اک عمر سے یاروں نے

منزل بھی نہیں پائی رستہ بھی نہیں بدلا

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ایسی منہ زور اداسی ہے مرے کمرے میں

جو تری یاد کا تختہ بھی الٹ سکتی ہے!

ضبط بھی اپنی جگہ ہے مگر اے خاموشی

اتنا مت چیخ کہ شریان بھی پھٹ سکتی ہے!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

غروبِ خاور سے کچھ ہی پہلے جدا ہوئے ہم

وہ وقت گرچہ زوال کا تھا _ کمال کا تھا _!!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

احتیاط کیجئے گا۔۔۔۔۔🖤

"حضور"

ہم باتوں باتوں میں اپنا بنا لیتے ہیں

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پھر ایک دن #حکیم #دوا کی #پرچی #پھاڑ کر 

#بولا  کہ #مریض کے لیے  #چاۓ  #لے۔  #آؤ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اُمیدِ وصلِ تو نگذاشت تا دہَم جاں را

وگرنہ روزِ فراقِ تو مُردن آساں بُود:

تیرے وصل کی امید (دل سے) نہ گئی کہ میں جان دے دیتا، وگرنہ تیری جدائی والے دن مرنا تو بہت آسان تھا۔